donderdag 28 november 2013

Nieuwe liefde

We liepen in Ikea.
 

Niet dat we daar moesten zijn, maar dat is gewoon waar wij op restaurant gaan met de kindjes.
Easy!
Ik vond zelf als kind de lunch garden ook veruit leukst. Leuker dan ergens waar we ons moesten gedragen.

De plateaus, het aanschuiven en kiezen, de speelhoek. De kast met plastic bestek, slabbetjes met kindjes op, een babystoel voor Jaspertjes en een kinderstoel voor grote jongens.
Verne is al goed weg met het systeem.
 
 
Op de terugweg, wijselijk niet langs de winkel, moet je wel voorbij de kassa's. En daar ging het mis.
Een papa viel net zijn kinderen aan met een reuze-haai en reuze-tijger. Verne meteen gefascineerd natuurlijk en liep recht naar de bak waar die dingen 'en masse' voor het grijpen lagen. Hij koos een olifant, nam hem teder bij zijn nekvel zodat zijn pootjes de grond raakten en liet hem stappen. De twee gingen meteen in dialoog.

Dag olifant, jij hebt een lange slurf.
Pwoaaaattt!
Kom maar olifant, wij gaan beetje stappen.
Pwoaaat pwoaaat.
Heb jij zacht staartje? Waar is het staartje? Hahaha! De olifant!
Pwoaatt.
Is een mijn olifant!
 
 
 
En aldus geschiedde.
Tv-kijken gaat hier voortaan zo:
 
 
 

dinsdag 26 november 2013

Bloggers wanted!

 
 
Kom.
We kruipen eens van achter onze schermen en treffen elkaar.
Je weet wel, echte conversaties in plaats van reacties op reacties.
Captcha-vrij!
 
 
Ben jij een Vlaamse blogger/blogster en doe je graag mee?
Hier is de doodle om je in te schrijven:
 
 
Aan de hand daarvan bepalen we een locatie en datum.
Join in en spread the word!
Momenteel zijn we met een twintigtal en lijkt het maart te worden.
 
Geïnteresseerde sponsors? Mail away!
 
 
Groetjes,
soetmin!
 
 

Menage à trois.

Vanuit de zetel: "Jaspeeeer!! Kom maar! Kom maar bij mij beetje zetel zitten met een dekertje!"
 
Achter in de auto: "Jasper! Moet niet schreien. Wij zijn bijna in ons huisje. Jasper is een flinke jongen, beetje blij zijn hoor Jasper!"
 
Van in de speelhoek: "Jaspeeer! Kom eens kijken ik heb een brug gemaakt! Neen, Jasper! Dat mag niet kapotmaken, dat is van Venne! Speel maar met de telefoon."
 
Op de luiertafel: " Kriebel, kriebel, kriebel Jaspertje! Ik kriebel in het buikje. Kijk, Jasper lacht. Moet hij flink pampertje aan! Mooi beetje liggen, Jasper!"
 
 
 
Je ziet.
19 maand is een hele generatie volgens sommigen.
Jasper opvoeden gebeurt hier met drie.
Vertederend!
 
 
 
 
 
Visueel bewijs van al die broederliefde:
 
 
 

vrijdag 22 november 2013

Fingerspitzengefühl

 
 
We zijn met Jasper in het handjes-draaien-koekenbakken-vlaaien-stadium beland.
Hierboven zie je gewoon appelsienen, ik weet het, maar negeer dat gewoon.
Er staan handjes op de foto's.
 
Handjes draaien dus.
Een noodzakelijke fase in het leven van elk klein varkentje.
Je kent het...
 
  • Het begint met zingen en voordoen, waarbij er met open mond wordt gestaard. Woahh!
  • In een tweede fase wordt er wild gelachen om die handen, zeker als je ondertussen ook een beetje van 'neen' schudt. Hilarische hoofdbeweging volgens zowel Verne (in his days) als Jasper.
  • Vervolgens ontdekt het desbetreffende varkentje dat het zelf ook pollekes heeft en zit tijdens je gezang naar die twee stilstaande dingen te staren.
  • Dan komt fase 4, waar wij ons nu in bevinden. Op stiekeme momenten, bijvoorbeeld tijdens het boterhammetjes eten, wordt er geoefend met de handjes. Open en dicht, pols een beetje draaien...vrij ongecoördineerd allemaal. Maar wat een succeservaring! Dolle pret.
  • En tot slot het moment suprême waar we momenteel op wachten... Het aapje kan zelf mee handjes draaien tijdens de zangstonden. Bij voorkeur gecombineerd met het kunnen terugwuiven als je de deur uit gaat. Interactieve hoogtepunten zijn dat!
Boem. Alweer een mijlpaal.
'What's next?' Zie je hem al bijna denken. Stappen?
 
 
 
Maar Jasper is niet de enige compulsieve zwaaier/draaier in huis.
 
Verne verdrinkt intussen helemaal in Sint-en-pieten-land.
Op -uiteraard- treinaffaires na komt er niet veel anders meer uit. Ik geloof zelfs dat hij tijdelijk zijn fascinatie voor klokken en kerktorens aan de haak heeft gehangen. Stel u voor!
De eenvoudige 'pit', 'but' en 'klaas' (piet, boot en klaas) van vorig jaar hebben plaatsgemaakt voor ellenlange verhalen over stoomboten en paarden en naar Spanje gaan.
 
De grootste oorzaak van die Sint-manie is de crèche.
Daar werken ze steevast in themaperiodes en Verne gaat er maar wat graag in mee!
Na de egeltjes, herfstblaadjes en paddestoelen waar hij ons de voorbije weken mee rond de oren heeft geslaan is het nu dus goedheiligman-tijd. Intensely so.
Verne is blijkbaar de Sint onder zijn crèche-collegaatjes. En hij neemt die taak ernstig want hij zwaait zich een ongeluk. Ook als ze met een resem kindjes naar de bakker mogen in kostuum, dan wordt er de hele weg lang gezwaaid naar passanten.
Het betere handenwerk uiteraard, niet zomaar een slap handje.
Neen. Hoog in de lucht en enthousiast.
 
Je ziet...aantal zwaaiers in huis: twee stuks!
 
Sint in zijn stoomboot.
Politiek correcte Sint, met witte pieten.
Mijters plakken. Geef toe, steiem wou je dat je dat ook mocht zitten doen op je werk. Neen?
 
 
We gaan dat hier uiteraard niet met naam en toenaam toegeven, maar voor sommige ouders is de sint-periode minstens even spannend als voor het gebroed.
Zeker als de wereld van de houten treinen in kaart moet worden gebracht, een studie van de prijzen en kwaliteit zich opdringt en compatibiliteit met Thomas-systemen moet worden geanalyseerd en geëvalueerd.
 
Allez ja.
Je snapt het plaatje.
 
 
*grijns*
 
 
 

woensdag 20 november 2013

Trip down memory lane

Er is vandaag een nichtje bevallen.
Van een zoontje, een heel mooi zoontje.
 
Haar 'eerste foto' die ze de wereld instuurde...
Aaaaaaaaah!
Tranen natuurlijk.
 
Twee van ontroering bedoel ik dan he, geen hele huilbui.
Maar ik zag meteen mijn eigen zoontjes erin.
Het beige mutsje, het verfrommelde neusje, het bloedrode velleke.
 
 
 
 
Boenk.
Eén beeld en ik was terug naar toen.
 
 
 
 
Verneke, 10 juni 2011, iets na 23u.
 
 
 
Jaspertje, 15 januari 2013, ietsje voor 19u.
 
 
 
 
 

dinsdag 19 november 2013

Lichtpunt...

... op deze donkere dinsdag.
 
Tenzij je dit leest tijdens de kantooruren.
In alle andere gevallen is het een vrij donkere dinsdag.
 
 
Voor ik compulsief 'love, shine a light' begin te joelen snel een foto van twee verlichte smikkels.
Dat helpt.
 
 
 
 
 

vrijdag 15 november 2013

Recyclage

Ik heb al sinds valentijn 2013 een cadeaubon voor een hotstone-massage liggen.
Matijs zijn vindingrijke peaceoffer na twee massageloze zwangerschappen, ondanks flink gepruim en gepruil.
 
Ik ga daar echt eens dringend werk van maken...maar tot het zover is denk ik met brede grijns terug aan mijn recentste massage-ervaring.
We spreken anno 2011, maart ofzo.
 
Recyclage van mijn eigen verhalen dus. Wie het hier al een keer las...twee keer lachen kan geen kwaad!
 
Copy, paste!

Bedtimestory anyone?


Euhm, anekdote.
Mogelijks vilt Verne me ooit dat ik dit op het net smijt. Mogelijks vindt hij het later een cool verhaal.
Lees en oordeel zelf!

Ik was zes maand zwanger en Sarahpietjen, een vriendin van mij, was ook wel aan wat 'fysical pampering' toe. Het perfecte moment om mijn groupon-bon voor een duomassage boven te halen, dacht ik zo!
Dus ik plan een weekendje Oostende en ik bel het professioneel massagesalon om de boel te regelen.
'Jah juffrouwsje, wij masseren heen zwanghere vrouwen. Hifstoffen en afvalstoffen kom'n ton vrie en dat is niet hoed voo joen kiendje. T'iz voo joen eihen hoed weh da'k het zeh, mo dat haat nu niet haan.'
Daar krijg ik dus het sch... van. Ik zal zelf wel beslissen wat 'min eihen hoed' is en de gynaecoloog barstte zelfs in proesten uit toen ik hem om een attest ter goedkeuring vroeg. Beroepsafwijkingshalve slaag ik er al wel eens in mensen te overtuigen maar deze dame was niet te vermurwen. Het bleef een dikke vette 'neen'.
Shit, wat nu gedaan, dat hele weekend was al gepland. Dus ik schiet in actie en tik in Google "massage Oostende" in. De eerste link was het centrum dat mij had afgekeurd wegens mijn ernstige ziekte genaamd zwangerschap dus ik klik op de link van het tweede salon.
Thaïse massage...dat kan al eens wat hardhandiger zijn maar op de site stond toen net 'Promo: twee dames, 45 minuten, 75€'. 'Jackpot', dacht ik! Wij zijn twee dames en die prijs valt prima mee. Dus ik pak de telefoon en boek een afspraak voor zondagmiddag. Fjoew, weekendje toch nog geregeld!

Ik heb niet verder nagedacht en de site niet verder bekeken. Ik was allang blij toch nog een massage geboekt te hebben en bovendien ben ik soms een beetje een naïeve teut.
Dus Sarah en ik komen daar toe. Sarah haar frank viel quasi meteen, ik had het bij het verlaten van het salon nog steeds niet echt door. Al waren er duidelijke tekens.
  • Bij aankomst schoten er twee Thaise vrouwtjes in badjas plots in hun jeans en trui alvorens ons verder te helpen.
  • We hebben met handen en voeten moeten uitleggen dat we voor de promo voor twee dames kwamen en dus liever samen gemasseerd werden dan elk in een aparte kamer.
  • Bedden ipv massagetafels.
  • Synthetisch satijnen lakens op de bedden. Ieuw!
  • En dan waren er ook nog de horizontale spiegels naast de bedden. Weggevertje, maar ik had niks door. U ook nog niet? Lees rustig verder, de clou komt eraan.
Ze hebben uiteindelijk gesnopen wat we bedoelden en kregen de massage samen in één kamer, lees in één bed. Dat is 4 vrouwen en één foetus samen in één smal tweepersoonsbed. Cozy. En gieren, dat ook. De kwaliteit van de massage liet wel wat te wensen over, maar bon. Ik had me geamuseerd en was in feite nog wel content over onze namiddag.

Pas bij het buitenkomen toen Sarah opperde dat ik ' twee vrouwen, 45 minuten, 75€ ' lichtjes fout geïnterpreteerd had ging er een alarmbelletje af in mijn hoofd.
Slowly but surely kwam het besef:
'Oh my. Ik ben met mijn ongeboren zoon naar de hoeren gegaan.'
'Ik heb daar 75€ aan versmeten.'
'Dus daarom was die massage maar zwakjes...foute lichaamsdeel!?!'
'O f*ck. Ik heb een vriendin getrakteerd op een potje prostituee.'

Hard gelachen, veel gebloosd en bij thuiskomst schoorvoetend het verhaal aan Matijs verteld. Die viel nog net niet van zijn stoel van het lachen.
Maar het had allemaal erger gekund...bij (grondiger) nazicht van de site blijken ze ook she-males in de aanbieding te hebben. Daaraan zijn we toch maar mooi ontsnapt.

En zo, lieve Verne, komt het dat jij voor je geboren was al een beetje hoerenloper was.
My sincere apology!
Ik zal beter nadenken in het vervolg. En ik zal alsnog mijn best doen om je beschaafd op te voeden.
 
 

donderdag 14 november 2013

Narcissus

Heerlijk weekendje dedardennen gedaan.
Think tartiflette, wandelingen en haardvuuruurtjes.
 
 
 
 
Weinig fotootjes, want ik heb zelf I-vrij weekend gehouden. No phone, no pad, little bit of pod. Had ik nood aan. Heerlijk.

Maar de nasleep is wat bitter.
2,5 zieken hier in huis.
Veel excrementen en weinig slaap betekent dat. Oh joy!
Maar gelukkig is iedereen inmiddels aan de beterhand.
 
Je zou denken dat met al de emmers snot, kots en drek die hier de voorbije dagen door mijn handen zijn gegaan, ik op handen word gedragen door de oudste zoon.

Maar neen.
Not.
Of toch, maar hij geeft het nu al niet meer luidop toe.
Ik dacht dat dat eerder iets was voor tussen 10 en 18 jaar?
 
Tijd voor een Samantha-quote (sex and the city):
 
'I love you, but I love me more!'
 
Totally Verne!
Zie maar:
 
 
 
 
 

dinsdag 12 november 2013

Lil' man chose lil' winner!

Wie gaat er naar huis met de lil' shoes?
 
 
 
 
En even verduidelijken, want er deden twee Isabels mee...het is de Isabel die beweerde nooit eens wat te winnen...mamajulesbrussels!
Je was mis precies, Jaspers kinderpoot koos jou zorgvuldig uit.
Op naar Annapops!
Begin 2014 komt er een nieuwe collectie tricati's geloof ik.
 
 
En dankjewel Annapops!
 
 
Proficiat!
En andere Isabel...niet getreurd!
Heel binnenkort komt er alweer een giveaway. Een hele leuke.
Eén voor dochtertjes!
En mama's.
 
 
Intussen speelt little man van big terror.
Gisterenavond zat hij ineens drie treden hoog op de trap, zonet stond hij op een kinderstoeltje.
Stond.
Rechtop dus.
Even tussendoor een reminder nodig dat hij nog 10 maand moet worden?
Met één been op de stoel en één been in de lucht, leunend tegen de verwarming in een poging een gele 'o' te bemachtigen.
Magnetenobsessie, ik vermeldde het al, daar gaan nog slachtoffers door vallen!
 
 
Damn you little rascal!
 
 
 

zaterdag 9 november 2013

Uitstel is geen afstel

Je zou denken dat ik de spanning wat probeer op te bouwen.
Dat ik de winnaar wel wil bekend maken maar net ietske te lang wacht tot het bijna irritant wordt, zoals ze dat op tv doen. Bijvoorbeeld als ze de nieuwe miss teenoftander aankondigen.
 
En de winnaar is....
 
Maar niks is minder waar.
Hier volgt een saaiere en huismoederlijkere uitleg.
Wie daar niet tegen kan...look away now!
 
 
 
"Ik heb nog geen tijd gehad."
 
 
 
Aaah!
Cliché!
Tijd heb je als je er maakt, maar dit heeft dus niet op mijn prioriteitenlijstje bovenaan gestaan.
We gaan naar de Ardennen.
Voor 3 dagen.
Peulschil voor een ander waarschijnlijk. maar ik vind die hele volksverhuis een heel affaire.
 
Wel worth it uiteraard.
En zo komt het dat jullie nog heel even moeten wachten!
 
Tough luck!
 
 
 
 
 
 
 

dinsdag 5 november 2013

Polyglot

Ik woon gewoon in een huis met een woonkamer, verwarming en een koelkast. Af en toe eet ik aardappelen en als er iets misgaat heet dat een ongelukje.
 
Verne niet.
 
In zijn wereld eet je patatjes in de living waar de chauffage lekker warm staat en drank uit de frigo komt. Botsen zijn treintjes, dan heet dat een accident.
Net als zijn papa dus.
 
 
 
 
De taalstrijd is hier in huis al tenminste één gevecht dat door de mannen werd gewonnen.
Er zullen er nog wel volgen gezien hun overduidelijke meerderheid.
 
 
Ik kan ermee leven.
 
Zolang er niet met forchetten maar vorken wordt gegeten, we niet op de canapé zitten maar gewoon in de zetel en de trappen van vergelijking een nette 'dan' krijgen in plaats van de marginale 'als' sta ik open voor wat kleur.
 
 
 
Verne voegt trouwens naast wat Frans ook al Engels toe aan zijn speeljargon.
Blijkbaar.
We merkten het gisteren.
Om één of andere onduidelijke reden leiden voor hem alle youtubefilmpjes naar hetzelfde soort affaires. Gelijk van welk filmpje we vertrekken...keer je kont en het rotjoch kijkt naar deze fascinerende brol:
 
 
 
 
 
Het serieel openen van surprise eggs. Soms 25 per filmpje.
Als je Verne voor het openen vraagt wat er in het volgende ei zal zitten antwoordt hij heel adequaat:

minnefige (mini-figure) op 1'08"
wollipops (lollypops) op 1'40"
Tattoos op 2'07"

 
Hilarisch.
Zeer geschikte eerste woorden vinden wij. Perfect voor binnenkort op de speelplaats.
Niet?
 
 
 
 
We eindigen in schoonheid...voor één keer eens babyfoto's van vader in plaats van zonen.
Everybody say aaaauuuhhhhh!!
 
 
 

maandag 4 november 2013

How on earth...

...hebben Matijs en ik dat gedaan? Zo'n schone kinderen gemaakt?
Prototypes nochtans en toch al meteen zo goed gelukt.

Wij zien er zelf vaker mottig uit dan stralend, vinden we, maar die apen blinken altijd even hard.
Zelfs net uit bed zijn ze ontwapenend.
 
Ouder worden...nergens goed voor!
 
 
De secure kijker zag het al: Schoentjes, gallucci by www.annapops.be! En om de vragen voor te zijn....kleertjes DUC by www.monsterswithanattitude.be!
 
 
 
 
 
Eén ding is zeker, besef ik net.
Naar deze twee foto's zal ik later nog vaak terugkijken, verlangend dat ze er nog één keer één dagje zo uitzien als hier. Nu.
Ik kan maar beter 'vollen bak' genieten dus. Vandaag zijn mijn wensen van later aan het uitkomen, en ik had het bijna niet eens in de gaten.
 
 
 
Nog twee dagen om mee te dingen naar de schoentjes!
Ik wacht vol spanning op de eerste mannelijke deelname....hup mannen hup!
 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...