Quote van Oscar Wilde, dat.
Niet mijn woorden.
Vorig jaar vandaag postte ik dit:
Bekijk gerust grondig het fotootje.
Matijs: ik verwacht dit jaar een geupdate versie van die foto!
Kwestie van de (tijdelijk) alleenstaande vrouw, ten prooi gegooid aan alle mogelijke verleidingen, geboeid te houden!
Al zijn de verleidingen hier binnenshuis zelden exotischer dan wat overmatig calorieverbruik...de postbode komt toch dagelijks langs.
You know...
De tandarts heb ik vorige week en drie weken geleden al bezocht, dat is anders ook wel een attractie.
Even uitwijden...
Toen we 5 jaar geleden naar hier verhuisden bleef ik trouw naar mijn oude tandarts gaan, degene die ik geërfd heb van mijn ouders en waar de helft van mijn familie gaat.
Die man levert goed werk, daar niet van, maar de situatie was toch niet ideaal.
Vooreerst was het een eindje rijden.
Bovendien vroeg hij mij telkens volledig uit over alle familieleden terwijl hij in mijn mond bezig was. Moeilijk antwoorden op die manier.
Hij briefte ook de volledige toestand van mijn mond door aan mijn ouders. Nu is het geen geheim dat ik tanden heb, maar toch. Telefoon krijgen van je moeder dat de tandarts gezegd heeft dat het dringend tijd is om op controle te gaan en waarom...neen dank u. Ik ben een groot meisje.
Het was ook nogal een paniekerig type.
Ik heb zelfs een keer een zweetdruppel zien parelen over zijn voorhoofd.
Afgebroken tand? "Oeioeioei, ik weet niet of ik die ga kunnen redden hoor."
Ontzenuwing nodig? "Aiaiai, zo kromme wortels."
Eén kies moeten laten trekken? "Oioioioi, dat wordt 8000€ kosten op een paar jaar tijd...slechte zesjaarsmolaren he!"
Al schreiend buitengekomen die keer.
Over naar Asper dus, nieuwe tandarts.
En verandering van spijs doet eten!
Ik was al zwanger van Jasper op dat moment, dus we spreken nog niet zo lang geleden.
Er is keuze te over in de buurt, maar één groepspraktijk hier wat verder zit in een erg mooi nieuw gebouw. Volledig de juiste motivatie om hen uit te kiezen vond ik, dus ik belde op. Enkel tandarts H. had nog een gaatje, zo bleek. (Pun intended).
Ik daarheen en zowaar...dit exemplaar bleek een stuk meer 'mijnen tand'. (Pun alweer intended).
Efficient, energiek, van het relativerende type (Wooh, valt wel mee, dat moet lukken. Proberen en zien he.) Niks paniek, niks zweetdruppel, niks 8000€ kosten. Dat kan ik wel smaken.
Straffer nog...het bleek een Jasper!
Ik was verkocht natuurlijk, en verklapte meteen de naam van mijn toekomstige zoon.
Hij is nog aantrekkelijk ook, mag ik wel zeggen. Niet onbelangrijk voor een huisvrouw die eens zonder kinderen de deur uit gaat. Het oog wil ook wat. Bovendien is hij echt grappig en hoef ik de stiltes niet vol te leuteren met familiezaken terwijl hij in mijn mond zit. Praktisch.
Hij zegt ook (completely clueless) dingen als "Is het goed zo? Voelt dat zo goed? Ja? Ah, als het voor jou goed is, dan voor mij ook."
Ja, dan rest er mij niks dan grinniken natuurlijk.
Zo'n dingen zeggen mannen anders alleen maar in de films.
Genoeg kolder.
Mij zal je niet naast de pot zien pissen, ik ben ruim voldaan met dit exemplaar.
Best knap, best grappig, een gerief in huis én hij kent de kneepjes van mijn vak.
Grijns!
Sorry.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten