maandag 25 februari 2013

My turn please



Het is zo een klein schatje.
Ronder dan zijn broertje en daarom (nu) misschien wel mooier.
Ik probeer nog te beslissen.
Verne is wel mooi geboren maar was een maand later ineens een kaal puistenkindje alvorens terug een beeldeken te worden. Dat vond ik zooo jammer dat ik mij telkens excuseerde als er bezoek kwam en de hele uitleg deed van hoe hij mooi geboren was en waarom hij puistjes had en wanneer dat weer zou wegtrekken.
Jasper is constanter, die heeft nauwelijks zichtbare puistjes en wordt gestaag met de dag mooier en mooier. Hij krijgt nu zichtbare wenkbrauwtjes bijvoorbeeld...onmetelijk schattig, meteen een stuk expressiever. Bovendien is sinds de osteopaat vorige week zijn mimiek duidelijk ontspannener en sprekender, hij fronst niet meer de hele tijd.
Hij heeft zelfs al gelachen, de vroege vogel.
De voorlopige tussenstand:
Matijs: 2
Verne: 1
Sandra-de-kraamzorgster: 1
Sarah-het-bobonneken: 1
Moeder-het-melkmachien: 0

Ik wacht geduldig af tot mijn portie komt. Ik heb dat verdiend.


Geen opmerkingen:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...